Kleding, schoenen, tassen, mode: ik houd er van! Winkelen vind ik een heerlijke bezigheid, zowel online als offline. Of outfits samenstellen op Pinterest, uren kan ik mezelf er mee bezighouden. M’n kledingkast puilde uit, maar toch was ik eigenlijk nooit tevreden. Er miste altijd iets of ik kon m’n stijl niet vinden. Die ontevredenheid maakte me ook onrustig, er was altijd wel iets om te kopen. Iets mooiers, beters, meer, meer, meer.
En toen was daar de Corona pandemie.
In deze periode begon ik echt met sporten. Niet dat ik dat daarvoor niet deed, maar toen was het meer een moetje en elke reden om niet te sporten, was een goede reden. Nu begon ik er echt plezier in te krijgen en toen ik daarbij ook nog op m’n eten ging letten, gingen de kilo’s eraf. Het grootste gedeelte van m’n kleding was te groot geworden en omdat er toch weinig sociale activiteiten waren om je leuk voor te kleden, kocht ik alleen wat ik nodig had. En eigenlijk gaf me dit best een rustig gevoel, niet steeds op jacht naar nieuwe items en door een stuk minder kledingstukken meer overzicht in de kast. Het idee van een capsule wardrobe werd steeds aantrekkelijker.
Wat is een capsule wardrobe?
Een capsule wardrobe is een kernselectie van je meest favoriete en essentiële kledingstukken. Vaak bestaande uit basics die je gemakkelijk kunt combineren. Een capsule bestaat officieel uit niet meer dan 37 items (hiervoor zijn bepaalde ‘regels’). Je maakt een capsule voor een bepaalde periode, meestal een seizoen, en koopt tijdens deze periode niets nieuws. Het idee is dat je hierdoor bewustere aankopen doet en de kans op miskopen verkleint.
Wanneer ik mijn eigen koop- en weggooigedrag onder de loep neem, zijn het meestal de goedkopere items die al snel vervangen werden. In een impuls gekocht (want lekker goedkoop), maar toch niet bij mij passend of al snel kapot of lelijk. Hup, gooi weg en haal iets nieuws. Zo ging het keer op keer. Zonde eigenlijk, van het milieu en het geld. De duurdere items die ik had, daar deed ik wel lang mee en met pijn in m’n hart deed ik ze weg toen ze te groot werden. Over deze aankopen had ik wel lang en zorgvuldig nagedacht (want hallo, duur!) en ik droeg ze dan ook vaak en met plezier. Ik ging voortaan mooie, kwalitatief goede items kopen waar ik echt blij van werd en die mochten dan best wat duurder zijn. Ja, dat ging ik doen!
Ging, inderdaad. Want toen het sociale leven post Corona weer van start ging, moest er toch wel geshopt worden! En steeds meer viel ik terug in m’n oude gedrag. Maar ergens in mijn achterhoofd was er nog wel een stemmetje dat riep ‘dit is niet wat je wil!’. Maar om nu m’n kledingkast direct terug te brengen naar 37 items, dat ging me iets te ver. Toch wil ik het gevoel van een capsule wardrobe wel eens ervaren, om is te kijken of het idee (wellicht in uitgebreidere variant) iets voor me is. Daarom heb ik een mini capsule wardrobe challenge gedaan.
De ‘regels’ van de challenge waren als volgt:
- 2 weken lang draag ik een selectie van 10 kledingstukken.
- Basisitems als ondergoed, sokken en hemdjes tellen niet mee.
- Sportkleding telt niet mee.
- Accessoires tellen niet mee.
- Ook schoenen en jassen vallen buiten de 10 items. Hier heb ik over getwijfeld, om ook hier een selectie in te maken, maar vond ik toch te lastig.
Hieronder vind je een overzicht van de kledingsetjes die ik gedurende 2 weken heb gedragen.
Hoe is de challenge bevallen?
- Ik was echt heel blij met de selectie die ik had gemaakt. Veel basic items met zachte kleuren. Gek eigenlijk dat ik in winkels altijd aangetrokken word tot de items met veel kleur en prints. Note to self: deze drukke items niet te vaak kopen!
- Het verbaasde mij hoeveel combinaties ik kon maken met slechts 10 kledingstukken! Gedurende de challenge werd het een uitdaging om steeds nieuwe combinaties te bedenken.
- Ik had veel minder keuzestress en er zat geen dag tussen waarop ik niet wist wat ik aan moest trekken. Dit gaf veel rust.
- Eigenlijk had ik ook best een selectie in mijn schoenen kunnen maken, aangezien ik bij deze items vaak dezelfde schoenen koos.
- Halverwege de tweede week begon ik toch wel te verlangen naar de rest van m’n kledingkast en werd ik het een beetje zat.