Waarom een ijsbad?
Het stond al een tijdje op m’n wensenlijstje: een ijsbad nemen. Waarom? Omdat ik het eens wilde proberen, kijken of ik het kon en hoe ik het zou ervaren. De laatste jaren ben ik mij er steeds meer bewust van geworden wat je kunt bereiken met ademhaling en de juiste mindset. Ik was dan ook benieuwd of ik dit onder controle zou kunnen houden in een oncomfortabele situatie en dus niet relaxed liggend op de yogamat.
Koud douchen en ademhalen
Door te oefenen met koud douchen en ademhalingsoefeningen kun je jezelf (deels) voorbereiden op het ijsbad. Ik volgde een schema waarmee het koud douchen werd opgebouwd van 30 seconden op dag 1 tot 180 seconde op dag 11. Daarnaast volgde ik ademhalingsoefeningen van Wim Hof via Youtube.
Het koud douchen ging al vrij snel beter, na een paar dagen ging me dit eigenlijk wel gemakkelijk af. Maar ik moet eerlijk bekennen dat dit waarschijnlijk ook lag aan de temperatuur van het water dat uit mijn douche komt. Zelfs op de koudste stand was het niet extreem koud en voelde ik zelfs nog een klein beetje warm water.
Met de ademhalingsoefeningen had ik meer moeite. Na een ronde van vrij intensief in- en uitademen wordt er gevraagd om na de uitademing te wachten met opnieuw inademen. 30 seconden wachten na de eerste ronde, een minuut na de tweede ronde en anderhalve minuut na de laatste ronde. In het begin lukte de 30 seconden niet, al halverwege begon ik weer met ademen. Ik kreeg het er een beetje benauwd van en raakte lichtelijk in paniek. Na een aantal keer oefenen probeerde ik meer mijn gedachten te sturen en rustig te blijven. Er was immers geen reden tot paniek, ik kon ieder gewenst moment weer starten met ademen en het gevoel dat ik ervaarde, alsof ik opgesloten zat onder water, was niet reëel. Dit hielp! Ik had weer de controle en tijdens het uitstellen van de inademing werd ik heel rustig. Die 30 seconden wachten waren opeens geen probleem meer en op de laatste dag heb ik het zelfs bijna anderhalve minuut volgehouden. Dit vond ik al een hele overwinning, en dan was ik nog niet eens in het ijsbad geweest.
Het ijsbad in!
Hoe dichter de dag naderde dat ik het ijsbad in zou gaan, hoe spannender het werd en hoe meer ik begon te twijfelen. Waarom had ik mij hier vrijwillig voor opgegeven? Wie doet zoiets? Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen en dus ging ik ervoor. Niet twijfelen, in het bad stappen en focus op ademhaling en positieve gedachten. Zodra ik in het ijswater ging zitten, ging er een schrikreactie door m’n hele lichaam. Ik merkte dat m’n ademhaling omhoog schoot en even was ik bang dat ik zou gaan hyperventileren. Gelukkig zat mijn personal trainer naast mij en begeleidde mij door aan te geven wanneer ik moest inademen en weer uitademen. Ik merkte dat mijn ademhaling weer normaal werd en door niet te focussen op de kou, viel het eigenlijk best mee! De tweede keer dat ik een ijsbad nam (ja ik heb het nog een keer aangedurfd) bleef de schrikreactie zelfs uit. Ik wist wat ik kon verwachten en wat me te doen stond: goed blijven ademen, niet focussen op de kou en mezelf in gedachte toespreken met positieve en aanmoedigende woorden. Vrijwel direct had ik mijn ademhaling onder controle, kon ik zelfs lachend op de foto en ben ik drie minuten in het bad blijven zitten.
Achteraf was ik zo trots op mezelf, ik had dit toch maar mooi gedaan! Iets waarvan ik niet wist of ik het kon, niet wist wat ik kon verwachten en misschien niet het meest prettige is om te doen. Juist dat maakte het gevoel, de beloning achteraf, des te beter. Wanneer we alleen maar dingen doen waarvan we vooraf al weten dat we het kunnen, blijft dat trotse overwinningsgevoel achteraf uit. Weerstand overwinnen, dingen doen waar je tegenop ziet, daar leer je van en kun je ook zeker in het dagelijks leven doen. Dus doe eens gek en daag jezelf uit, ik weet zeker dat je meer kunt dan je aanvankelijk dacht!